3.CONFIGURACIÓN DUNHA REDE.

1.Configuración.
Unha vez instalados os elementos que compoñen unha rede, o seguinte paso é configurar cada un dos equipos para que a rede comence a funcionar.
Windows detecta e configura automáticamente a rede ao instalarse. Sen embargo en calquera momento pódese verificar ou modificar esta configuración. Para iso se desarrollan os seguintes pasos:
1. Entrar no menú Inicio.
2. Facer clic con botón dereito do ratón no icono Meus sitios de rede. Aparecerá o icono que informan sobre o estado da rede de área local.
3. Presionar sobre este icono co botón dereito do ratón e seleccionar Propiedades.
4. Facer dobre clic sobre a icona Protocolo Internet (TCP/IP).
Unha vez seguidos estes pasos aparece un cadro de diálogo coas propiedades da conexión de área local dende donde se pode configurar parámetros referentes á rede, tales como:
-Nome do equipo.
-Grupo de traballo.
-Máscara de subrede.
-Porta de enlace.
-DNS.

2.Indentificación na rede.
Cada un dos equipos que pertencen a unha rede deben ter asignado un nome distinto. A súa vez, estes equipos deben pertencer a un mesmo grupo de traballo que identifica á rede. Exemplos:
Grupo de traballo: CASA.
Nome dos equipos: PC Goyi, PC Alberto, PC Portátil.

3.Comprobar o funcionamento da rede.

1.Abrir o menú Inicio e facer clic sobre Meus sitios de rede. Aparece unha pantalla cos documentos compartidos na rede.

2.Para ver todolos ordenadores que forman parte da rede, facer clic en Ver equipos do grupo de traballo, mostrándose os equipos conectados á rede nese momento.

4. Conectarse a unha rede WiFi dende un equipo. 
Un equipo WiFi conéctase automáticamente á rede que estea no seu redor.
Facendo dobre clic sobre a icona WiFi é posible elexir entre unhas das redes inalámbricas dispoñíbels tendo en conta que as redes con seguridade habilitada requeren un contrasinal.

5.Coñecer a dirección IP.
Para saber cal é a túa IP interna o mellor é que o fagas dende o teu propio ordenador. Se tes un PC desprega o menú de inicio e escribe no recadro de buscas no recadro de buscas o seguinte comando: 'CMD'. En ambos os dous casos aparecerá unha ventá ao estilo MS DOUS. Escribe 'ipconfig/ all' e pulsa a tecla 'Enter'. Dos moitos comandos que aparecerán verás a túa dirección IP interna.

6.Ping.
Serve para verificar a correcta conexión con outros dispositivos da rede. Ping envía paquetes de datos ao dispositivos verificados por unha dirección IP. Ping envía unha solicitude de eco ICMP a un nome de host de destino ou a unha dirección IP. Use ping sempre que necesite comprobar que un equipo host pode conectarse á rede TCP/IP e aos recursos de rede.
Tamén pode usar ping para illar problemas de hardware de rede e configuracións incompatibles.
 Exemplo: ping 192.168.1.1.
Hai que comprobar as estadísticas para verificar se os paquetes enviados son entregados ou non. 


CONFIGURACIÓN DUNHA REDE.

2. CREACIÓN DE REDES LOCALES.

1.Dispositivos de interconexión.
Os dispositivos necesarios para poder interconectar todos os equipos, formando unha rede de área local, variarán en función das características da rede. Os máis comúns son:
Tarxeta de rede: Cada un dos equipos deben ter instalada unha tarxeta de rede. As tarxetas poden ser:

-Ethernet: Utiliza un conector RJ-45, parecido ao do teléfono, que é onde irá conectado o cable.

-WiFi: Son tarxetas inalámbricas que permiten conectar o ordenador á rede a través das ondas. Pódense utilizar á de calquer fabricante sempre que cumpla os estándares.

Concentradores: Son os dispositivos que conectan os cables que proceden de cada equipo. Para iso dispoñen de portos con conectores RJ-45. Os concentrados poden ser:

-Hub: É o máis básico e utilízase en redes pequenas. Os datos que lle chega son enviados a todos os equipos da rede. O ordenador destinatario recibe a información e o resto a omiten .

-Switch: Realiza a mesma función que un hub , pero de forma <<intelixente>> , xa que soamente envía os datos ao equipo destinatario.A súa función é interconectar dous ou máis segmentos de rede, de xeito similar ás pontes (bridges), pasando datos dun segmento a outro de acordo coa dirección MAC de destino das tramas na red.Un conmutador no centro dunha rede en estrella.Los conmutadores utilízanse cando se desexa conectar múltiples redes, fusionándoas nunha soa.

Puntos de acceso: Teñen a mesma funcionalidade que os hubs ou o switch, pero sustitúen os cables por ondas.
Router: É máis avanzado que un  concentrador e permite xestionar direccións IP, conectar distintas redes entre si , establecer a conexión a internet, etc. Se o router é inalámbrico é posible conectarse directamente cos equipos sen necesidade de concentradores ou cableado. A elección dun router determinado ha de ter en conta aspectos como a escalabilidad e flexibilidade para engadir interfaces LAN ou WAN.
Cables de rede: Aínda que existe varios tipos , o máis utilizado en redes locais é o par trenzado. Trátase dun cable formado internamente por oito fíos conductores que se encontran trenzados de dous en dous para apantallalo contra interferencias.Cando se trata de redes con requerimentos de alta velocidade recúrrese a cable e dispositivos de fibra óptica. Encarece o montaxe dunha rede, pero as presentacións son moi altas.

Cable de par trenzado.

2.Instalación e configuración de dispositivos.

A instalación e configuración dos dispositivos de interconexión é moi sinxela. Algunas nocións básicas son:

Tarxetas de rede: Retirar a carcasa do equipo e conectar a tarxeta nunha das ranuras de expansión dispoñíbel. É necesario instalar os drivers da tarxeta no equipo; para iso, tendremos que seguir os pasos que facilita o proveedor utilizando o disco de instalación.

Concentradores: Non requiren configuración e basta con conectarlos á corrente eléctrica para que realicen a súa función

Puntos de acceso: Simplemente deben estar conectados, cun cable, ao router ou a outro concentrador.

Router: Debe ser configurado cos parámetros do proveedor de internet. Normalmente ven configurado para comezar a funcionar. Se é inalámbrico é conveniente asegurarse de que a rede inalámbrica ten a seguridade habilitada para impedir que putros usuarios teñan acceso.

Router

Cableado: Un extremo conéctase á tarxeta de rede do equipo e o outro ó concentrador ou router. Cómpre ter certas precaucións na súa intalación como non doblar o cable, non fixalo á parede con material que poda dañalo, etc.

Cableado

3.Conexión de los componentes.
Actualmente a maioría das redes están organizadas en torno a un punto central que interconectan os dispositivos que a compoñen. Esta estructura coñécese como topoloxía en estrela e se caracteriza por conectar todo os equipos a un concentrador.
Un dos equipos de esta rede pode actuar como servidor de impresión, servidor de correo, etc.
Para que a rede teña conecxión a internet, soamente hai que conectar o concentrador a un router conectado a internet. Isto convirte esta rede de área local nunha intranet. Para crear subredes ou ampliar a rede é posible conectar concentradores entre sí utilizando un porto social que dispoña para iso.
Utilízase sobre todo para redes locais. A maioría das redes de área local que teñen un enrutador (router), un conmutador (switch) ou un concentrador (hub) seguen esta topoloxía. O nodo central nestas sería o enrutador, o conmutador ou o concentrador, polo que pasan todos os paquetes de usuarios.

Topoloxía en estrela.

4.Redes mixtas.
É posible crear unha rede mixta con equipos cableados e equipos inalámbricos.
Para iso utilízase un punto de acceso inalámbrico. Este punto permite conectar ambos tipos de redes. É moi útil para conectar un portátil ou equipo afastado a unha rede cableada. 
Os puntos de acceso inarámicos teñen direccións IP asignadas, para poder ser configurados. Os puntos de acceso (AP) son dispositivos que permiten a conexión inarámica dun equipo móbil de cómputo (ordenador, comprimido, smartphone) cunha rede. Xeralmente os puntos de acceso teñen como función principal permitir a conectividade coa rede, delegando a tarefa de ruteo e direccionamento a servidores, ruteadores e switches.

Redes mixtas.

CREACIÓN DE REDES LOCAIS

1. REDES INFORMÁTICAS.

1.Definición:Unha rede é un conxunto de ordenadores conectados entre sí, que poden compartir datos e recursos. A rede máis simple consta de dous ordenadores e a súa complexidade pode aumentar ata conectar miles de ordenadores en todo o mundo, tal e como sucede na rede Internet.
2.Tipos de redes: Poden clasificarse de acordo con varios parámetros:
-Según o seu tamaño ou área de cobertura.
Redes de Área Local (LAN, Local Area Networks): Son redes de pequena extensión.As principais tecnoloxías usadas nunha LAN son: Ethernet, Token ring, ARCNET e FDDI (ver o apartado Protocolos de Baixo Nivel na primeira parte da documentación).
Redes de Área Metropolitana (MAN,Metropolitan Area Network): É un sistema de interconexión de equipos informáticos distribuídos nunha zona que abrangue diversos edificios, por medios pertencentes á mesma organización propietaria dos equipos. Este tipo de redes utilízase normalmente para interconectar redes de área local.
Redes de Área Extensa (WAN, Wide Area Networks): Estas redes interconectan equipos xeográficamente máis dispersos. -Según o seu nivel de acceso ou privacidade:
Internet: É unha rede mundial de redes de ordenadores. Caracterízase por ser de acceso público e permitir aos seus usuarios comunicarse e compartir información e servizos en todo o mundo. 
Intranet: É unha rede local que utiliza ferramentas de Internet. Pódese considerar como unha Internet privada que funciona dentro dunha mesma institución.
Extranet: É unha rede privada virtual resultante da interconexión de dous o máis intranets utilizando para iso Internet como medio de comunicación.
3.Equipos dunha rede: Nas redes soen diferenciarse:
-O servidor: É o ordenador que proporciona recursos compartidos e servizos aos usuarios dunha rede. Os servizos poden ser de Web, Correo electrónico, impresión, etc.
-Os clientes: son os resto dos equipos conectados a rede. Normalmente estes equipos traballan de forma autónoma accedendo á rede para intercambiar información ou utilizar os recursos e servizos que ofrece o servidor.
4.Redes WLAN(Wireless Local Area Network): un tipo de redes de área local bastante extendidas son as Redes de Áreas Local Inalámbricas ou WLAN. Estas redes permiten aos usuarios acceder a información e recursos sin necesidade de estar físicamente conectados a un determinado lugar.
É un sistema de comunicación de datos inarámico flexible moi utilizado como alternativa á LAN cablear ou como unha extensión desta. Utiliza tecnoloxía de radiofrecuencia que permite maior mobilidade os usuarios ao minimizarse as conexións cablear. As WLAN van adquirindo importancia en moitos campos, como almacéns ou para manufacturación, nos que se transmite a información en tempo real a unha terminal central. Tamén son moi populares nos fogares para compartir un acceso a Internet entre varias computadoras.
5.Recurso compartido: é calquera dispositivo , conxunto de datos ou programa que poda compartirse nunha rede. Poden ser recursos compartidos os arquivos , as carpetas, unha base de datos, o disco duro, unha impresora, un lector de DVD, etc.  
6.Conceptos básicos:cando se traballa con redes é necesario conocer unha serie de conceptos que son básicos para a súa montaxe, configuración e posterior uso.
Algúns deles son:
-A comunicación é o proceso que involucra a un emisor , a unha mensaxe que será transmitida a través dunha canle e a un receptor.
Nunha rede, os ordenadores son emisores e receptores ao mesmo tempo.A canle é o medio polo que circulan os datos (cables, fibre óptica , ondas...)
-Protocolo. Para que emisor e receptor podan entenderse entre si cómpre que utilicen unha mesma linguaxe. En informática , a esta linguaxe e conxunto de regras chámaselle protocolo (o máis utilizado TCP/IP).
-Dirección IP. É a dirección de rede do ordenador. Cada un dos ordenadores que forman parte da rede identifícase por número denominado dirección IP. Está formada por catro números separados por puntos, cada un deles pode tomar valores entre 0 e 255.
-Protocolo TCP. Controla a división da información en unidades individuais de datos (chamadas paquetes) para que estes paquetes sexan encamiñados da forma máis eficiente cara ao seu punto de destino. No devandito punto, TCP encargarase de reensamblar os devanditos paquetes para reconstruír o ficheiro ou mensaxe que se enviou. Por exemplo, cando se nos envía un ficheiro HTML dende un servidor Web, o protocolo de control de transmisión nese servidor divide o ficheiro nun ou máis paquetes, numera os devanditos paquetes e pásallos ao protocolo IP. Aínda que cada paquete teña a mesma dirección IP de destino, pode seguir unha ruta diferente a través da rede. Do outro lado (o programa cliente no noso ordenador), TCP reconstrúe os paquetes individuais e espera ata que chegasen todos para presentárnolos como un só ficheiro.
-Máscara de rede . Número similar a direccion IP, que determina que parte da dirección IP especifica ao equipo e qué parte á subrede á que pertence.Utilízase para crear subredes .
-Grupo de traballo. Os equipos agrúpanse en subredes para facilitar o seu uso. Para que os equipos dunha rede se podan conectar entre si han de estar no mesmo grupo de traballo.
-Porta de enlace ou Gateway. É a dirección IP a través da cal sae da rede local cara ao exterior, xa sexa outra rede ou internet. Soe ser a IP do router.
-DNS, Sistema de Nomes por Dominio. As direccións IP son difíciles de recordar polos usuarios. Por iso utilízase o DNS que asocia as direccións IP a un conxunto de palabras máis fáciles de recordar.

Web Redes Informáticas.