2. CREACIÓN DE REDES LOCALES.

1.Dispositivos de interconexión.
Os dispositivos necesarios para poder interconectar todos os equipos, formando unha rede de área local, variarán en función das características da rede. Os máis comúns son:
Tarxeta de rede: Cada un dos equipos deben ter instalada unha tarxeta de rede. As tarxetas poden ser:

-Ethernet: Utiliza un conector RJ-45, parecido ao do teléfono, que é onde irá conectado o cable.

-WiFi: Son tarxetas inalámbricas que permiten conectar o ordenador á rede a través das ondas. Pódense utilizar á de calquer fabricante sempre que cumpla os estándares.

Concentradores: Son os dispositivos que conectan os cables que proceden de cada equipo. Para iso dispoñen de portos con conectores RJ-45. Os concentrados poden ser:

-Hub: É o máis básico e utilízase en redes pequenas. Os datos que lle chega son enviados a todos os equipos da rede. O ordenador destinatario recibe a información e o resto a omiten .

-Switch: Realiza a mesma función que un hub , pero de forma <<intelixente>> , xa que soamente envía os datos ao equipo destinatario.A súa función é interconectar dous ou máis segmentos de rede, de xeito similar ás pontes (bridges), pasando datos dun segmento a outro de acordo coa dirección MAC de destino das tramas na red.Un conmutador no centro dunha rede en estrella.Los conmutadores utilízanse cando se desexa conectar múltiples redes, fusionándoas nunha soa.

Puntos de acceso: Teñen a mesma funcionalidade que os hubs ou o switch, pero sustitúen os cables por ondas.
Router: É máis avanzado que un  concentrador e permite xestionar direccións IP, conectar distintas redes entre si , establecer a conexión a internet, etc. Se o router é inalámbrico é posible conectarse directamente cos equipos sen necesidade de concentradores ou cableado. A elección dun router determinado ha de ter en conta aspectos como a escalabilidad e flexibilidade para engadir interfaces LAN ou WAN.
Cables de rede: Aínda que existe varios tipos , o máis utilizado en redes locais é o par trenzado. Trátase dun cable formado internamente por oito fíos conductores que se encontran trenzados de dous en dous para apantallalo contra interferencias.Cando se trata de redes con requerimentos de alta velocidade recúrrese a cable e dispositivos de fibra óptica. Encarece o montaxe dunha rede, pero as presentacións son moi altas.

Cable de par trenzado.

2.Instalación e configuración de dispositivos.

A instalación e configuración dos dispositivos de interconexión é moi sinxela. Algunas nocións básicas son:

Tarxetas de rede: Retirar a carcasa do equipo e conectar a tarxeta nunha das ranuras de expansión dispoñíbel. É necesario instalar os drivers da tarxeta no equipo; para iso, tendremos que seguir os pasos que facilita o proveedor utilizando o disco de instalación.

Concentradores: Non requiren configuración e basta con conectarlos á corrente eléctrica para que realicen a súa función

Puntos de acceso: Simplemente deben estar conectados, cun cable, ao router ou a outro concentrador.

Router: Debe ser configurado cos parámetros do proveedor de internet. Normalmente ven configurado para comezar a funcionar. Se é inalámbrico é conveniente asegurarse de que a rede inalámbrica ten a seguridade habilitada para impedir que putros usuarios teñan acceso.

Router

Cableado: Un extremo conéctase á tarxeta de rede do equipo e o outro ó concentrador ou router. Cómpre ter certas precaucións na súa intalación como non doblar o cable, non fixalo á parede con material que poda dañalo, etc.

Cableado

3.Conexión de los componentes.
Actualmente a maioría das redes están organizadas en torno a un punto central que interconectan os dispositivos que a compoñen. Esta estructura coñécese como topoloxía en estrela e se caracteriza por conectar todo os equipos a un concentrador.
Un dos equipos de esta rede pode actuar como servidor de impresión, servidor de correo, etc.
Para que a rede teña conecxión a internet, soamente hai que conectar o concentrador a un router conectado a internet. Isto convirte esta rede de área local nunha intranet. Para crear subredes ou ampliar a rede é posible conectar concentradores entre sí utilizando un porto social que dispoña para iso.
Utilízase sobre todo para redes locais. A maioría das redes de área local que teñen un enrutador (router), un conmutador (switch) ou un concentrador (hub) seguen esta topoloxía. O nodo central nestas sería o enrutador, o conmutador ou o concentrador, polo que pasan todos os paquetes de usuarios.

Topoloxía en estrela.

4.Redes mixtas.
É posible crear unha rede mixta con equipos cableados e equipos inalámbricos.
Para iso utilízase un punto de acceso inalámbrico. Este punto permite conectar ambos tipos de redes. É moi útil para conectar un portátil ou equipo afastado a unha rede cableada. 
Os puntos de acceso inarámicos teñen direccións IP asignadas, para poder ser configurados. Os puntos de acceso (AP) son dispositivos que permiten a conexión inarámica dun equipo móbil de cómputo (ordenador, comprimido, smartphone) cunha rede. Xeralmente os puntos de acceso teñen como función principal permitir a conectividade coa rede, delegando a tarefa de ruteo e direccionamento a servidores, ruteadores e switches.

Redes mixtas.

CREACIÓN DE REDES LOCAIS